Σε αυτή την ιδιαίτερα
δύσκολη στιγμή για τον τόπο η παράταξη της ΠΑΣΚ ΔΕ αντιλαμβανόμενη τον ιστορικό
ρόλο που ο συνδικαλισμός πρέπει να
παίξει θεωρεί πως ο κλάδος κινηματικά θα πρέπει να κινηθεί προς
δύο κατευθύνσεις.
Από την μια μεριά, ενωτικά με
τους υπόλοιπους κλάδους του δημόσιου τομέα να αγωνιστεί εναντίον οποιασδήποτε πολιτικής απόφασης που επιβαρύνει
τους εργαζόμενους με το βάρος της κρίσης, την ίδια στιγμή που οι βασικοί
υπεύθυνοι βρίσκονται στο απυρόβλητο. Από την άλλη, πρέπει η εκπαίδευση να παίξει επιτέλους τον ρόλο της
ως βασικός πυλώνας ανάπτυξης. Αυτή τη στιγμή που η χώρα αγωνίζεται να διατηρήσει τη
θέση της μεταξύ των υπολοίπων αναπτυγμένων χωρών της Ευρώπης, είναι επιτακτική
η προώθηση πολιτικών που χωρίς να βάζουν στο περιθώριο την προσφορά παιδείας
και γνώσης να συνδέουν το σχολείο με την αγορά εργασίας προσφέροντας
εξειδίκευση και βασικές επαγγελματικές δεξιότητες. Μόνο με αυτό τον τρόπο η
εκπαίδευση θα καταξιωθεί ξανά στην συνείδηση της κοινωνίας και οι εκπαιδευτικοί
θα έχουν και τις υπόλοιπες παραγωγικές τάξεις αρωγούς στις διεκδικήσεις τους.
Κάτω από αυτό το πρίσμα είναι
δύσκολο να αντιληφθούμε τι πρεσβεύει η ΔΑΚΕ με τις θέσεις της για την
εκπαίδευση. Χρησιμοποιώντας ένα μείγμα λαϊκισμού στοχεύει στο να «χαϊδέψει» τα αυτιά των
συναδέλφων με μόνο σκοπό το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα.
Η ΕΣΑΚ ΔΕ από την άλλη με συνέπεια προτείνει ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που αφορά,
όμως, μόνο όσους πιστεύουν στην ανατροπή του καπιταλισμού και στην επικράτηση
ενός συστήματος τύπου Κούβας.
Οι
πιο αξιοπρόσεκτοι, όμως σχηματισμοί είναι σίγουρα αυτοί στους οποίους κάτω από την «πιασάρικη» ταμπέλα των
ανεξάρτητων συγκεντρώνουν ετερόκλητες πολιτικά ομάδες συναδέλφων. Από την μια
μεριά έχουμε Ευρωαριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι ψήφισαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ
και τώρα μάλλον το μετάνιωσαν χωρίς να είναι και σίγουροι. Μαζί τους και μέλη
του ΚΚΕ (μ-λ). Μαρξιστές-Λενινιστές δηλαδή οι οποίοι θεωρούν ότι ήρθε η ώρα της
εργατικής επανάστασης και του κομουνισμού. Ας μας πουν οι συνάδελφοι σε ποια βάση προέκυψε αυτή η προεκλογική
συνεργασία αν όχι στην λογική του καλύτερου εκλογικού αποτελέσματος. Και το
κυριότερο γιατί δεν λένε με παρρησία ποιοι είναι και κρύβονται πίσω από τον
μανδύα του ανεξάρτητου;
Θεωρούμε
ότι στο σημείο που έχει φτάσει η χώρα, ήρθε η ώρα ο εκπαιδευτικός κόσμος να
αποφασίσει τι είδους σχολεία ζητάει,
πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία και στις ανάγκες της. Η εποχή των
ημίμετρων και του λαϊκισμού τελείωσε για όλους μας.
Για την ΠΑΣΚ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Δ.Ε.
(http://pask-karditsas.blogspot.com)
Ο
Γραμματέας
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
